საქართველო

“ურეკში 13 წლის გოგონა კამერით შეითრია ზღვამ, უცებ ატყდა ჩოჩქოლი, მაშველები შეცვივდნენ, გამოიყვანეს ბავშვი, მაგრამ თვითონ ვეღარ გამოდიოდნენ.  ორნი იყვნენ

… ვიყავი 15-16 წლისა, სამხედრო სკოლის მოწაფე, ერთხელ მივდიოდი ძეგვის მიდამოებში, როცა შემხვდა გლეხი ფარაჯაში. – “გამარჯობა”, “გაგიმარჯოს”. გზა ერთი

” დედას რომ ვეუბნები, ხევსურს უნდა გავყვე-მეთქი, ვაი შენს პატრონსო, – მეუბნება. აბა თბილისში ვინ ვიპოვო ჩემსავით გიჟი, რომ ხევსურეთში

„თუთაშხიამ ღვინო შეგვივსო, ღიმილით შემოგვათვალიერა, ჭიქა ასწია: – ერთ სადღეგძელოს ჩამოვაყალიბებე სათქმელში. … ქუთაისში ძმაკაცმა დუქანში შემიპატიჟა საქეიფოდ ერთხელ. სამი

“ამას წინათ შოთა ნიშნიანიძის ლექსი “აფხაზური კანტატა” წავიკითხე. ჩემი ბავშვობა, ყმაწვილკაცობა, კარგადმყოფობა და ავადმყოფობა გამახსენდა. ლექსმა ჯერ სიხარულით ამავსო, შემდეგ

მსურს ამ სამყაროს პატარა კუთხე საქართველოში აღარ იყვნენ ერთი რეგიონიდან მეორეში იძულებით გადაადგილებული პირები. აღარ მსურს ვუყურო სევდიან სახეებს და

ვარ სტუდენტი და ამჟამად ვიმყოფები ნორვეგიაში, სადაც ვსწავლობ ნორვეგიულ ენას. იმედი მაქვს, რომ ჩემი სტატია ვინმესთვის მაინც საინტერესო იქნება. სანამ

საქართველო ევროპაა ! საქართველოს სრული ხსნისა და გადარჩენის ერთადერთი სწორი გზა ევროპულ ღირებულებებშია, მაგრამ ამ ღირებულებების ჭეშმარიტი გაგებით. სასურველია ყველას