“მე ვთხოვე უფალს”
..მე ვთხოვე უფალს, რომ დაესაჯა ჩემი მტერი, მაგრამ უფალმა მიპასუხა:“არა. მას მიესაჯა რომ ის გახდეს შენი საუკეთესო მეგობარი”. ..მე ვთხოვე
გაგრძელება
ადამიანის სიყვარულის საიდუმლო
სიყვარული საოცარი გრძნობაა, მაგრამ იგი არ არის მარტო გრძნობა, არამედ ესაა ადამიანის მთელი არსების მდგომარეობა. სიყვარული იმ მომენტში იწყება, როდესაც
გულის გასაღები – იგავი
ერთხელ მასწავლებელმა შეიტყო, რომ მისი მოსწავლე დაჟინებით სულ მუდამ ითხოვდა ვიღაცის სიყვარულს. ნუ ითხოვ ასე დაჟინებით ნურავისგან სიყვარულს, ასე შენ
წერილი მეგობარს – „აჩვენე სამყაროს, რომ მიუხედავად იმისა თავად გჭირდება დახმარება, არ ნებდები და მაინც აგრძელებ კეთილი საქმეების კეთებას“
ამ წერილის დაწერა ჩემი მეგობრის მესიჯმა გადამაწყვეტინა,რომელიც დილის 5 საათზე მივიღე მისგან. მეგობარი მწერდა, რომ ოჯახური პრობლემები აქვს და ამ
როდის ვმართავთ ემოციებს და როდის გვმართავენ ემოციები ჩვენ
როდის ვმართავთ ემოციებს და როდის გვმართავენ ემოციები ჩვენ. ადამიანის ორგანიზმს შეისწავლიან მეცნიერები,ბიოლოგები,ქიმიკოსები და ა.შ.. თუმცა საბოლოოდ ჯერ კიდევ ვერ ამოვხსენით
„ვეჩვევი უშენობას”… მურმან ლებანიძის მწარე მრავალჟამიერი.
“ზოგს დაუტოვეს ოქრო და ვერცხლი, ზოგს – ბორკილივით თავისუფლება“… (მ.ლებანიძე). სიკვდილთან გამუდმებით ბრძოლაში მყოფ მურმან ლებანიძეს, საყვარელი ადამიანის იმქვეყნად წასვლით
იგავი ჩამქრალ სანთელზე
ისტორია იმის შესახებ, რომ საჭიროა ადამიანის გაშვება, მისდამი დიდი სიყვარულის მიუხედავად… ერთ კაცს პატარა გოგონა ჰყავდა, რომელიც მისი ცხოვრების აზრს
განსხვავება ჭკვიანსა და სულელს შორის (იგავი)
ერთხელ მოსწავლე მივიდა მასწავლებელთან და ჰკითხა: — მასწავლებელო, რით განსხვავდება ჭკვიანი სულელისგან? მშვიდი მზიანი დღე იყო, მასწავლებელი მწვანე ჩაის სვამდა
ძალიან მინდა, რომ ჩემი წიგნები ერთმანეთს არ ჰგავდეს
აკა მორჩილაძე საკუთარი წიგნების შესახებ „მოთხრობებსაც აღარ ვწერ – თუ დრო მაქვს, მირჩევნია, დიდი წიგნი დავწერო. ეს მანიჭებს სიამოვნებას“ (აკა
„თავისუფლება არის ყველაზე უპირველესი, რაც ადამიანს შეიძლება ან წაართვა, ან მიანიჭო“
ბესიკ ხარანაულის გამონათქვამები ინტერვიუდან: ,,ჩემ გარშემო ბედისწერისა ყველას სჯეროდა. ეს იყო ჩვენთვის ყველაზე მთავარი ფილოსოფიური საკითხავი. მჯერა ბედისა. ხშირად ვფიქრობ