ეს ომია!!!
ამბობენ: ომს თუ საკუთარი თვალით დაინახავ , ვერასდროს დაივიწყებო. მახსოვს, ხშირად იგონებდა ბაბუაჩები მეორე მსოფლიო ომის დროინდელ ამბებს, როგორ მოუკლეს
ამბობენ: ომს თუ საკუთარი თვალით დაინახავ , ვერასდროს დაივიწყებო. მახსოვს, ხშირად იგონებდა ბაბუაჩები მეორე მსოფლიო ომის დროინდელ ამბებს, როგორ მოუკლეს
ეს ამბავი რამდენიმე წლის წინ ჩემს უბანში მოხდა. მახსოვს, სკოლის მოსწავლე ვიყავი,მაგრამ სადმე შეკრებილ უფროსებს თუ მოვკრავდი თვალს,
თუ მოულოდნელად გავიგებდი,რომ სიცოცხლის რამდენიმე დღე დამრჩა მხოლოდ, მაშინათვე დავურეკავდი ბავშვობის მეგობრებს: ნანას და მირას, მივირთმევდი მათთან ერთად ცხელ,ქაფქაფა ხინკალს.
სიყვარული ვერტიკალურია და თან ბრუნვადიო! კიდევ ერთხელ ვაბრუნოთ აბსტრაქტული არსებითად არსებითი სახელი სიყვარული, შვიდივე ბრუნვაში და ბოლოს კიდევ ერთხელ მივხვდებით,
ჩვენს პლანეტაზე სენტიმენტალური ადამიანების ათეული რომ შეადგინონ, ალბათ პირველ სამეულს არ ჩამოვცდები, მაგრამ ზოგჯერ სახეზე ყველა კუნთი მეყინება და ეს
როდესაც ვიზრდებით, უმეტესობა ისევ ბავშვობას შევნატრით. ვამბობთ თუ როგორი უდარდელი იყო ბავშვობის წლები, როგორ ვთამაშობდით, ვხალისობდით და გვიხაროდა ცხოვრება. ბავშვობაში
ჰაეროვანი, სულისშემძვრელი,თითოეული მოძრაობა აღმაფრენას განიჭებს, გრძნობ,როგორ გივლის ტანში ჟრუანტელი, როგორ გინდა დაეწიო მის თითოეულ ნაბიჯს. თვალზე ცრემლი გადგება, იმიტომ რომ
თანამედროვე მსოფლიოში, რაც უფრო მეტად ვითარდება, იხვეწება და მუდმივად იცვლება შეხედულებები ადამიანთა მართვის შესახებ, მით უფრო მეტად იცვლება კონკრეტული მითითებები
ასე აგვიღწერს ადამიანს ლადო გუდიაშვილი: „ხასიათი პიროვნების ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი კომპონენტია, რომელიც გულისხმობს არა მხოლოდ პიროვნების მოქმედების ფორმალურ მხარეს-სიმტკიცეს, თანმიმდევრულობას, თვითკონტროლს,
ჩვენი სახლის წინ ჯერ სხვა სახლები და ხეებია, მერე – ვენახები, მერე – მთა. მთის აქეთა ფერდობზე აქა-იქღა შერჩენილა ბუჩქები,