რთულად ასათვისებელი მარტივი ჭეშმარიტებები
..იცეკვე ისე თითქოს ვერავინ გხედავს, იმღერე ისე თითქოს არავინ გისმენს, გიყვარდეს ისე თითქოს არასდროს გტკენია, იცხოვრე ისე თითქოს სამოთხე აქ
გაგრძელება
გამოფხიზლდი! დღეს სამყაროს შენი ქმედება სწყურია.
არ არსებობს მოცებულობა , რომელიც ბოლომდე მოერგება შენს სულიერ მოთხოვნილებებს , შენს ათასჯერ გაცხრილული შეგრძნებების კორიანტელს . უბრალოდ , უნდა
ტექნოლოგია ჯანსაღი კვების სამსახურში – „soplidan.ge-ის” წარმატების ისტორია
იშვიათად, მაგრამ მაინც წააწყდებოდით ხოლმე Facebook-ზე ფრაზას: „მალინა, მალინას” ძახილმა გაგვაღვიძა დილა უთენიაო“… ჟოლოს სეზონიც გადავიდა და ნატურალური პროდუქტის შემომთავაზებელი
სიკვდილთან შეგუება ადამიანად ყოფნის მთავარი ნიშანია, საშინელი, თუმცა აუცილებელი თვისება
სიკვდილთან შეგუება ადამიანად ყოფნის მთავარი ნიშანია, საშინელი, თუმცა აუცილებელი თვისება. მანამდე სხვა ამბებთან შეგუებებით ვარჯიშობს და მერე აღარ უჭირს. ისე
მატარებელი დევების შემოგარენში მიჰქრის
ალბათ ნატვრის თვალი რომ მქონდეს, ამოვიღებდი გულის ჯიბიდან და ვინატრებდი – დედა მოვიდეს,მომიტანოს მთვარე და მზე, წიგნები და ცხელი
მგელი
ასეთი ცივი და გრძელი ზამთარი საფრანგეთის მთებში არასოდეს ყოფილა. უკვე რამოდენიმე კვირაა ჰაერი გამჭოლი და გაყინულია. დღისით თოვლით გადაპენტილი უკიდეგანო
უძღები შვილი
ოდესღაც, ერთ შორეულ სოფელში, ცოლი და ქმარი მაგიდას მიუსხდნენ, სადილად შემწვარი ქათამი ჰქონდათ, ქმარს ქათმის შუაზე გაყოფა სურდა, მაგრამ უეცრად
გიგა ლორთქიფანიძე უკანასკნელ ამოსუნთქვამდე ცოლის სახელს იმეორებდა
“საავადმყოფოში მამას შვილები თავზე ვადექით, მის გაღვიძებას ველოდით, რომ დავლაპარაკებოდით, მაგრამ როგორც კი თვალი გაახილა, ისევ დედა იკითხა. ვუთხარი, მამა,
ლამაზი ახალგაზრდობა ბევრის ხვედრია, სიბერე – რჩეულთა
ვლდიმერ პოზნერმა მიიღო წერილი, მისი ამერიკელი მეგობრისგან ფელის შლოსბერგისგან. გთავაზობთ ამ წერილს: ,,რამდენიმე დღის წინ ერთმა ახალგაზრდამ შემდეგი კითხვა დამისვა:_
ეს არის ნამდვილი ბედნიერება
გუშინ ძალიან მინდოდა პატარა ნოველა დამეწერა თოვლზე,მაგრამ ვერ მოვასწარი. თუმცა მთელი დღე ნისლიან ამინდში ვიყავი ჩაძირული.დღეს კი,