დედას
დილის 8 საათი თუ იქნებოდა, დედას სამსახურში ეჩქარებოდა… წუხელ მობილური ჩემს ოთახში დარჩა და ახლა მის წასაღებად ფეხაკრეფით შემოიპარა, ნახევრადგახელილი
დილის 8 საათი თუ იქნებოდა, დედას სამსახურში ეჩქარებოდა… წუხელ მობილური ჩემს ოთახში დარჩა და ახლა მის წასაღებად ფეხაკრეფით შემოიპარა, ნახევრადგახელილი
თანამედროვე სამყაროში სტრესი ერთ-ერთ ყველაზე აქტუალურ პრობლემად იქცა. სტრესის მაღალ ფორმებს შეუძლიათ ადამიანი ფიზიკური, მენტალური, ემოციური მდგომარეობის მკვეთრად გაუარესებამდე მიიყვანონ.
ნიცშეს არ უყვარდა, როცა გვერდი-გვერდ აყენებდნენ გოეთესა და შილერის სახელებს. ჩვენ დავძენთ, რომ ასეთივე უპატივცემულობაა სივრცისა და დროის გაერთიანება, მით
როგორ შევეყრები მე ჩემს ქვეყანას და როგორ შემეყრება იგი მე – ილია ჭავჭავაძის მიერ მგზავრის წერილებში დაწერილი ეს სიტყვები იყო
1. დების მიერ ცხოვრების სხვადასხვა პერიოდში გადაღებული სურათები. 2. რუსი ომის ვეტერანი მუხლს იხრის იმ ტანკის წინ, რომელსაც მეორე მსოფლიო
“ვერცერთი პიროვნება და ორგანიზაცია ვერ გახდება დიდად წარმატებული, თუ წინ დიდი წინააღმდეგობა არ შეხვდება.” ვფიქრობ დიდი წარმატებისა და დიდების მიღწევა
ეგონა ყველაფერი ოცნებით იწყებოდა და კინაღამ მეოცნებედ დარჩა, ვიდრე არ მიხვდა, რომ ნაოცნებარს რწმენაც უნდა შემატოს. ეგონა დასარწმუნებლად ძალა არ
ჩვეულად ქცეული მდგომარეობა: ბურუსი…არარეალურობა და არეულობა… უსამყაროობა… შენ შენთვიის… მუსიკით შენს სამყაროში… მერე ქარს დაბრალებული ცრემლები… არ გაწუხებს ეს მდგომარეობა…მაგრამ
ჩვენ ყველა გაგვაჩნია საკუთარი, არაცნობიერი სურვილები და სხვა ადამიანთა პატივისცემის მოპოვება, მათ შორის ყველაზე ღრმა და ემოციური სურვილია. ყველას გვსურს
1. “წარმატება არის დამარცხებათა სერია, ენთუზიაზმის დაკარგვის გარეშე” – უინსტონ ჩერჩილი. 2. “შეწყვიტო საუბარი და საქმეს მოჰკიდო ხელი – ეს