ცხოვრება

საკუთარი გრძნობების, ემოციების და ცხოვრების სხვადასხვა რთული გამოვლინების გამოსახატად, ხშირად გვიჭირს სათანადო სიტყვების შერჩევა. ჰარუკი მურაკამი ის მწერალია, რომელსაც ეს

ყურებამდე გახეული პირით მოდიოდა 8 წლის ბიჭუნა ჩემსკენ. მომიახლოვდა, ხელი ხელზე მომკიდა, წრიპინა ხმით მითხრა- „ყველაფერი კარგად იქნება, გაიღიმე“ და

ვარ სტუდენტი და ამჟამად ვიმყოფები ნორვეგიაში, სადაც ვსწავლობ ნორვეგიულ ენას. იმედი მაქვს, რომ ჩემი სტატია ვინმესთვის მაინც საინტერესო იქნება. სანამ

ზამთარი გვღლის, როცა ჩვენ მას ზრდასრული ადამიანის თვალით ვიუყრებთ: cსიბნელე, სიცივე, ნაცრისფერი ქალაქი, დღის სიმოკლე, საზოგადოებრივ ტრანსპორტში შეფუთული ადამიანები, დაგროვილი

„ახლა ადამიანური რესურსის დეფიციტია“ – აცხადებს ინოვაციების, შემოქმედებითობისა და ადამიანური რესურსების მართვის სპეციალისტი, მთავრობებისა და მსოფლიოს წამყვანი კულტურული ღონისძიებების კონსულტანტი,

სანამ ამ სტატიის წაკითხვას დაიწყებთ, გაიხსენეთ, რამდენმა ადამიანმა გაწყენინათ, რამდენთან გაქვთ კონფლიქტი, ან უკვე გაწყვიტეთ ურთიერთობა? თუკი საკუთარი თავისთვის ამ

როცა ფიქრობ, რომ ყველაფერი დასრულდა, სწორედ მაშინ ხვდები, რომ თურმე ეს დასასრული არის, საწყისი იმ ბედნიერებისა, რომელსაც დასასრული არ აქვს.

ადამიანის სულის სივრცე, მისი შინაგანი „თავისუფლების ინდექსით“ განისაზღვრება. სული აძლევს სხეულს ფორმას..? თუ სხეული სულს..? რაც უფრო ბევრს ვფიქრობ… უფრო

ბრძენის ნაამბობი: „ახალგაზრდობაში ხშირად მივდიოდი ტბის პირას მარტო და მედიტაციას ვეწეოდი. მყავდა პატარა ნავი, რომლითაც საათობით ვცურავდი და ვფიქრობდი. ერთხელ,