ცხოვრება

გაიცანით, 8 წლის აუტისტი გოგონა, სონია შატალოვა. მას სიტყვების ძალიან საინტერესო განმარტებები აქვს. აფრიკელი – ღამის საუკეთესო მზვერავი. ქარი –

ჯანდაბა, არც კი ვიცი საიდან დავიწყო. _თეორიულად, ამ წინადადებით  მოთხრობის დაწყება სისულელეა.  თუ ისეთი ავტორი ხარ, რომ აზრების თანმიმდევრულად დალაგებაც

თუკი ოდესმე დამისვამ კითხვას: “თაკო, დარჩა ამ ქვეყანაში ვინმე, ვინც თავისი პატიოსანი შრომით, გავლენიანი ბიძიების გარეშე იბრძვის წარმატებისთვის (და გამოსდის

კიდევ ერთხელ რომ მომცემოდა ჩემი ცხოვრების განკარგვის უფლება, მომდევნო ჯერზე, შევეცდებოდი მეტი შეცდომა დამეშვა, სრულქმნილებისკენ სწრაფვაზე ხელს ავიღებდი, უდარდელობას მივეცემოდი,

დიდი ხნის განმავლობაში ვაკვირდებოდი კაცებს, რომ გამეგო რას ნიშნავს იყო ძლიერი. უფრო კონკრეტულად, ყველაფერი გავაკეთე იმისათვის, რომ მამაჩემი უკეთ ამომეცნო.

ერთხელ, შაბათ საღამოს, ვიდრე სახლში წავიდოდა, პასტორმა ცოლთან დარეკვა გადაწყვიტა. უკვე საღამოს 10 საათი იყო, მაგრამ ცოლი ყურმილს არ იღებდა.

ყველა ადამიანში ოდესმე ჩნდება განცდა რომ ის უსუსურია, უსუსურია არა ვინმეს მიმართ არამედ მთელ სამყაროსთან შედარებით. მეც გამიჩნდა რამდენიმე წამის

იაპონიის კუნძულ ჰოკაიდოზე არსებული სარკინიგზო სადგური კამი-სირატაკი უკვე წლებია მხოლოდ ერთი მგზავრის გამო მუშაობს, იუწყება Citylab-ი. სამი წლის წინ, იაპონიის

ზამთარმა ფაფუკი საბანი გადააფარა ჩემს ქალაქს…ქათქათა ფანტელი ისე შემოახვია ხეებს, მომინდა მხატვარი ვყოფილიყავი და ზამთრის ფერებში დამეხატა ჩემი სათქმელიც… გვიან

ცხოვრება სახურავიდან გადმოვარდნილი ქუჩაა. ცხოვრება თორმეტ საათზე გაღვიძებული ანანოა. ცხოვრება ადუღებული ჩაიდანია. ცხოვრება კბილებდამსხვრეული სავარცხელია. ცხოვრება ივლისში მოწყურებული წყალია. ცხოვრება