არისტოტელე “ადამიანურ სათნოებებზე, სიკეთესა და ბედნიერებაზე”
სიკეთეს ვუწოდებთ იმას, რასაც ვირჩევთ მისივე გულისთვის და არა სხვა რაიმე მიზნით. რაც სურს ყველას ან რასაც ყველა მოინდომებდა –
სიკეთეს ვუწოდებთ იმას, რასაც ვირჩევთ მისივე გულისთვის და არა სხვა რაიმე მიზნით. რაც სურს ყველას ან რასაც ყველა მოინდომებდა –
პირველი: “ადამიანის რომელი საქციელი უფრო გაკვირვებთ?” პლატონი პასუხობს: 1.”ბავშვობაში, ბავშვობა ბეზრდებათ და უნდათ მალე გაიზარდონ…. მაგრამ რომ იზრდებიან ყოველთვის ბავშვობა
1. სხვას რომ ასწავლო, ამას უფრო მეტი ჭკუა სჭირდება, ვიდრე თვითონ რომ ისწავლო. 2. ბევრი რამ უნდა ისწავლო, რათა შეიგნო
1. როცა აწმყოში სატრაბახო არაფერი აქვთ, წარსულის საქმეებით ტრაბახობენ. 2. თუ ფიქრის არ გრცხვენიათ, არც თქმისა უნდა გრცხვენოდეთ. 3. დაეუფლო
რასაც აკეთებთ, ყველაფერში დიდი გულმოდგინება და სერიოზულობა ჩააქსოვეთ – მისდიეთ მიზანს მზრუნველობით, მონდომებითა და სამართლიანობით. ნუ გამოეკიდებით იმას, რაც არ
1. ყველაზე ხშირად დანაკარგი გვასწავლის საგნების დაფასებას. 2. იმის დანახვა კი არაა საქმე, რაც აქამდე არავის დაუნახავს, არამედ ფიქრი იმაზე,
1. ყველა გული სიმღერას მღერის, რომელიც არასრულყოფილია მანამ, ვიდრე მეორე გული არ აჰყვება. მას ვისაც სიმღერა სურს, ყოველთვის იპოვნის სიმღერას.
ბრძენი ცოდნით არის ბრძენი.შეიძლება კი, რომ ადამიანი სხვა რამით იყოს ბრძენი გარდა ცოდნისა? ესე იგი, სწორედ ცოდნაა სიბრძნე . .