სუიციდი

გადაიარა ეზო… უგზო-უკვლოდ მიდიოდა. სადღაც ყანაში ჩამოჯდა ქვაზე. ერთი ფიქრიც არ ჩნდებოდა თავში… ცალ-ცალკე სიტყვები გაიელვებდნენ ნაპერწლებივით: “ჭადი”, “ბავშვები”, “ხარი”…