სიყვარული

ყველას განსაკუთრებული რიტუალი გვაქვს, როდესაც ცუდ განწყობაზე ვართ   და რაც უფრო განსხვავებული ხარ, მით უფრო უცნაურად ეჩვენებათ დანარჩენებს შენი

კირა ანდრონიკაშვილი სიყვარულზე. „მინდა გითხრათ, რომ მე ყოველთვის შეყვარებული ვარ, როდესაც ქუჩაში მივდივარ, თვალებით ვეფერები ბავშვებს, მოხუცებს, ნაცნობებს, და მათ

კოტე მახარაძის ცხოვრებაში პირველად იყო მედეა ჩახავა. ახალგაზრდა პრინცი და შარმიანი ქალბატონი,რომელიც მომხიბვლელობას ასხივებდა. ამბობდნენ, მათ 20 წლიან თანაცხოვრებაში რომანტიკა

რა თქმა უნდა, ამ სათაურის ქვეშ ბანალური ტექსტია. ფანჯრიდან გახედვაც საკმარისია, რომ უცნობი ავტორისგან ქვევით, არც ისე პატარა სისულელეს ელოდო.

სიყვარული საოცარი გრძნობაა, მაგრამ იგი არ არის მარტო გრძნობა, არამედ ესაა ადამიანის მთელი არსების მდგომარეობა. სიყვარული იმ მომენტში იწყება, როდესაც

მე ვფიქრობ ნოემბრის ცა  არის  ყველაზე იდუმალი  ცა  მთელს სამყაროში და  როგორი  ჩვეულებრივიც  არ უნდა გეგონოს  საკუთარი  თავი, ასეთი ცის

ერთ სუსხიან საღამოს სახლში ვბრუნდებოდი, რომ ქუჩაში დაგდებულ საფულეს წავაწყდი. ავიღე და შიგნით ჩავიხედე, მინდოდა პატრონის ვინაობა გამეგო და დამებრუნებინა.

ჩვენ ერთმანეთი გავიცანით 31 დეკემბერს… ჩემი ცხოვრება აქამდე იყო ისეთი უაზრო და აუტანელი, რომ ხშირად ვეკითხებოდი საკუთარ თავს: „რისთვის ვცხოვრობ“? სამსახური?– პრინციპში

მდინარის პირას, ტყეში, გაუვალ ბალახებსა და ჯაგებში ძრომიალისას ჩემი ფეხსაცმელი საბოლოოდ დანებდა და გზის გაგრძელება ფეხშიშველს მომიხდა. თუმცა, უჩვეულოდ კომფორტული

რამდენ რამეში დრო დამიკარგავს, სისულელეები მიკეთებია, მაგრამ იყო ერთი ნიუანსი, რომელიც აი, ამ ყველაფერს გადაწონის. -რა? (ადამიანი იკითხავს), რა და