პოზიტივი

ფანჯრიდან შემომავალმა გამჭოლმა შუქმა ჩამხედა თვალებში. ზარმაცად შევიშმუშნე და მიბნედილი მზერა გავაყოლე მზის სხივებს. ფარდებს მიღმა სიცოცხლე მიღიმოდა. თითქოს, მიბიძგესო,

 დილის 7 საათია. ადრიანად გავიღვიძე, რადგან არ მინდა მზის ამოსვლა გამომეპაროს. ჩემი სასტუმროდან ულამაზესი ხედი იშლება. როგორც ფილმებში მინახავს სწორედ

რამდენი ადამიანიც არსებობს დედამიწაზე , იმდენივე განცდა და აღქმა არსებობს სამყაროსი, განა შემიძლია მხოლოდ საკუთარ თავზე ვესაუბრო მკითხველს. თვეების წინ

რამდენი ჩვენგანი ელოდება ბედნიერებას მომავალ დროში?! რამდენი ჩვენგანის შორეული მიზანია ბედნიერება?! ველით, როდის დავასრულებთ სკოლას და ჩავაბარებთ უნივერსიტეტში, შემდგომ როდის

ერთ ადამიანს ვიცნობდი,სახელად პიტერს,რომელიც თუთიყუშივით ყველა მეორე შემხვედრს უყვებოდა თუ როგორი უბედური იყო:,, რასაც კი გამოვიმუშავებ , ყველაფერს გადასახადებში მიდის!

მახსოვს, სადღაც ამოვიკითხე, რომ ადამიანები იმ სითბოს მხოლოდ 1-2 პროცენტს გამოვხატავთ, რისი რესურსიც რეალურად გვაქვს. რაღაც გვეზარება, რაღაცის გვერიდება ან

Facebook-ის გვერდი “მეტი პოზიტივი ერო” უკვე წელიწადზე მეტია ზრუნავს ჩვენს დადებით განწყობაზე, სწორედ ამიტომ, გადავწყვიტე დღეს შემოგთავაზო ინტერვიუ ადამიანთან, რომელიც

ახლა 02:49 წუთია, მე ბილი ჯოელის New York state of mind-ს ვუსმენ და ადამიანის განუსაზღვრელ შესაძლებლობებზე მეფიქრება… მე-13 სართულზე ვცხოვრობ