იგავი აზროვნების ორ ტიპზე, რომელიც ჩვენს ბედს განსაზღვრავს
თუკი ბუზს ჰკითხავთ, არის თუ არა შემოგარენში ყვავილები, გიპასუხებთ: – არანაირი ყვავილი არ მინახავს, მაგრამ ეს ორმო სავსეა ნაკელით. ხოლო
თუკი ბუზს ჰკითხავთ, არის თუ არა შემოგარენში ყვავილები, გიპასუხებთ: – არანაირი ყვავილი არ მინახავს, მაგრამ ეს ორმო სავსეა ნაკელით. ხოლო
ბრძენს ჰკითხეს: – მეგობრობის რამდენი სახეობა არსებობს? ოთხი – მიუგო მან, – არიან მეგობრები როგორც საკვები, – ყოველდღიურად გჭირდება ისინი.
ბრძენის ნაამბობი: „ახალგაზრდობაში ხშირად მივდიოდი ტბის პირას მარტო და მედიტაციას ვეწეოდი. მყავდა პატარა ნავი, რომლითაც საათობით ვცურავდი და ვფიქრობდი. ერთხელ,
იმ დღეს, თითქოს მიზანმიმართულად, ყველა მოსწავლე ერთ შეკითხვას უსვამდა მასწავლებელს: „რა იქნება სიკვდილის შემდეგ?“ მასწავლებელი იღიმოდა და არაფერს პასუხობდა. ამიტომაც,
ერთხელ ბიჭმა მოხუცს ჰკითხა: – როგორ ვისწავლო ადამიანების ცნობა, – ვის უნდა ვენდო და ვის ვუფრთხილდე? – ჯერ გეტყვი, თუ
ერთხელ კონფუცი მოწაფეებთან ერთად გზას მიუყვებოდა, როცა საფლავთან ქალი შენიშნა, რომელიც მწარედ ტიროდა. მან ქალს მწუხარების მიზეზი ჰკითხა. – დიდი
ბაღში სეირნობისას მოხუცი კაცის ყურადღება ერთმა ახალგაზრდა ქალმა მიიპყრო. ქალს სახეს თეთრი თავსაბურავი უფარავდა. სახის უმცირესი ნაკვთებიც კი, მის იშვიათ
ერთხელ ლომი და ხარი ღვინოს სვამდნენ. ამ დროს, ლომს მობილურზე ცოლმა დაურეკა. ლომმა უპასუხა ცოლს: – გისმენ ძვირფასო.. ხო კარგი
რა ბედნიერია ბატონი, რომელსაც ჭკვიანი მოსამსახურე ჰყავს, რომელსაც მისი ყოველი სიტყვა ესმის და ყველა დავალებას უყოყმანოდ ასრულებს. ერთხელ ბატონმა თავისი
ერთმა ძუნწმა მთელი ქონება ოქროზე გადაცვალა. მერე ეს ოქრო წაიღო და ერთ მიყრუებულ ალაგას დამარხა და მთელი სული და გული