როგორ გავთავისუფლდეთ წყენისგან? (ნაწილი მეორე)
სალამი, მეგობარო! ჩემი პირველი პოსტი წყენისგან გათავისუფლების შესახებ, პირველივე 24 საათის მანძილზე 25 000ჯერ ნახეს, რაც იმის მანიშნებელია, რომ საზოგადოებაში
სალამი, მეგობარო! ჩემი პირველი პოსტი წყენისგან გათავისუფლების შესახებ, პირველივე 24 საათის მანძილზე 25 000ჯერ ნახეს, რაც იმის მანიშნებელია, რომ საზოგადოებაში
მთელი დღეა წერილი წერილზე მომდის მკითხველებისგან, მადლობა, ჩემო ძვირფასებო, რომ ასე აქტიურობთ და იჩენთ ინიციატივას, მადლიერი ვარ! ახლახანს მოვიცალე და
ამას წინათ, ერთმა საყვარელმა გოგონამ მკითხა: თაკო, არის ერთი ადამიანი, ვის პატიებასაც ვერაფრით ვახერხებ, ის ძალიან ცუდად მომექცა, იქნებ, მირჩიო
ჩემი ნაცნობების უმეტესობა ამას არ დაიჯერებს, მაგრამ ცოტა უგუნებოდ, ჩემთვის ჩაფიქრებული ვიჯექი, რატომღაც თავს მივეცი წუწუნის უფლებაც, რაკი ყველაფერი ისე
„ადამიანს სცოდნოდა როდის იყო ბედნიერი, შესაძლოა მას აღმოეჩინა, თუ რა სჭირდება მისთვის“. – ჯოანა ფილდი რამდენად ბედნიერი ხარ ახლა? დაახლოებით მაინც
15 ივნისი იყო, ორ დღეში 30-ის ვხდებოდი. შეშინებული ვიყავი, ახალ ათწლეულში უნდა შემებიჯებინა და მეგონა, რომ ცხოვრების საუკეთესო წელი უკვე
შეგვიძლია თუ არა მადლიერება? საქმე ეხება არა უბრალოდ „მადლობის“ თქმას რაიმე კარგის სანაცვლოდ, (თუმცა ესეც ნაბიჯია წინსვლისკენ), არამედ იმ მადლიერებას,
„ძალიან ცოტაა საჭირო იმისთვის, რომ გავბედნიერდეთ. ეს ყველაფერი შინაგანია, დამოკიდებულია იმაზე, თუ რას ვიფიქრებთ.“ – მარკუს აურელიუსი გარემოება ნამდვილად მოქმედებს ცხოვრებაზე და
მარკ ტვენს, ალბათ ყველა, მისი ცნობილი წიგნების „ტომ სოიერის თავგადასავალისა“ და „ჰეკლბერი ფინის თავგადასავლების“ მეშვეობით იცნობთ. ის ასევე ნიჭიერი სპიკერი,
გინდ დაიჯერეთ, გინდ – არა: ბანგლადეში ყველაზე ბედნიერი ერია მსოფლიოში. ამერიკის შეერთებული შტატები, მეორე მხრივ, სამწუხარო ამბავია: ამ კვლევის შედეგების