ადამიანი

სოციალურ ქსელში თორნიკე ჩხარტიშვილი ფოტოს აქვეყნებს და საოცარ ისტორიას გვიყვება, რომელიც გუშინ ახმეტელის მეტროსთან მოხდა. “ეს გმირი თვალებიდან არ ამომდის

უბედურებაში ჩავარდნილ კაცს ყველაფერზე მეტად თანაგრძნობა სჭირდება, თუნდაც მოჩვენებითი, ყალბი, მოვალეობის მოსახდელი. ესეც დიდი ამბავია, ესეც კარგი კაცობაა და ჭირისუფალმა

ყველაფერი ვითომ მარტივად დაიწყო, სამყაროს შექმნასავით ვითომ მარტივად. არც მტვრის ნაწილაკები არ დაჯახებიან ერთმანეთს და არც ქაოსი და სიბნელე არ

ვაკვირდებით, ისევ ვუყურებთ, უფრო ვაკვირდებით, მერე კი აუცილებლად ვაკრიტიკებთ. ხანდახან მგონია, რომ ტროტუარზე, ავტობუსში, შუქნიშანთან, ლექციაზე ადამიანები კი არა დიდი

ერთი ჩვეულებრივი ადამიანი, თავისი სიბრძნით,როგორც ყველა, ცხოვრობდა ისიც საკუთარი შეხედულებების სკივრით, რომელითაც აყალიბდა საკუთარ თავს. გათოვდა… ღამის სიწყნარე და ბინდი

ყველა ადამიანში ოდესმე ჩნდება განცდა რომ ის უსუსურია, უსუსურია არა ვინმეს მიმართ არამედ მთელ სამყაროსთან შედარებით. მეც გამიჩნდა რამდენიმე წამის

იაპონიის კუნძულ ჰოკაიდოზე არსებული სარკინიგზო სადგური კამი-სირატაკი უკვე წლებია მხოლოდ ერთი მგზავრის გამო მუშაობს, იუწყება Citylab-ი. სამი წლის წინ, იაპონიის

„ ზოგი იმისთვის იბადება, რომ მდინარის პირას იჯდეს,ზოგს მუსიკალური სმენა აქვს,ზოგი მხატვარია,ზოგიც ცურავს,ზოგს ღილების საქმე ესმის,ზოგმა შექსპირი იცის,ზოგი უბრალოდ დედაა,ზოგი

“რაც უფრო მეტად მიყვარს კაცობრიობა, მით ნაკლებად მიყვარს ერთი კონკრეტული ადამიანი. ოცნებებში ხშირად ვსახავ გეგმებს, რომლებიც კაცობრიობას დაეხმარება და თუ

“ჩემს ახლობელს, 19 წლის ვაჟი მოუკლეს. ცოტა ხნით გავიდა სახლიდან. მაგიდაზე გადაშლილი ლოცვების წიგნი დარჩა, ჩემი თვალით ვნახე. -იმაზე მეტიც