კატეგორიის გარეშე

დღე პირველი: გავაღე კარი, სამსახურს ვეძებდი არ მახსოვს რა იყო და როგორ და აღარც ის ტექსტი მახსოვს რას ვბოდიალობდი.. ის

უყურეთ

დიდი ხნის წინათ გამოცდებს ვაბარებდი სამხატვრო აკადემიაში,მაგრამ გამოცდებზე არ დამიშვეს, რადგან ძლიერი ნამუშევრები არ მქონდა. ჩემს ქალაქში დავბრუნდი  და ისევ

ანა და მარი ძალიან კარგი მეგობრები იყვნენ. მათ მხოლოდ ლხინში კი არ ახსოვდეთ ერთმანეთი და არამედ ყოველთვის უსიტყვოდ ესმოდათ ერთი–

მაიამის აეროპორტში სასაზღვრო ოფიცერსა და ერთ მგზავრს შორის ასეთი საუბარი გაიმართა: ოფიცერი: რა გქვიათ? მგზავრი: ბეტმენი ოფიცერი : თქვენი ნამდვილი

ვიცი არის დღეები, როდესაც დილით იღვიძებ და ხვდები, რომ ყველაფერი ისე არაა, როგორც შენ გსურდა. მაგრამ ისიც ვიცი, რომ არ

სახელი * იმეილი * შეიყვანეთ იმეილი, რომელზე გსურთ,რომ გიპასუხოთ წერილი * * წითელი ფერით მონიშნული ველების შევსება სავალდებულოა ატვირთეთ ფაილი