წერილები

2006 წელს, ნიუ იორკის ერთ–ერთი სკოლის (კერძოდ, Xavier High School ) ინგლისურის მასწავლებელმა, მისის ლოკვუდმა, მოსწავლეებს სთხოვა, მიეწერათ თავიანთი საყვარელი

2004 წლის 9 ნოემბერს, სტიგ ლარსონი, ჟურნალისტი და კრიმინალისტური რომანების ავტორი („გოგონა დრაკონის ტატუთი,“ „გოგონა, რომელმაც კრაზანების ბუდე დაანგრია“), გულის

მილანში, სარეკლამო კომპანია “Saatchi & Saatchi” დაუნის სინდრომის მქონე ადამიანთა დღისთვის, რომელიც 21 მარტს აღინიშნება, სარეკლამო კამპანიას ამზადებდა, როცა იტალიის

თუ ლეგენდას კარგად ჩავუკვირდებით, კერძოდ, მხედველობაში მივიღებთ იმ გარემოებას, რომ ღვთისმშობელს თავისი წილხვედრი ქვეყანა არასოდეს უნახავს, საფიქრებელია, ეს უფრო სიმბოლო

ჩემთვის პირიქით იყო და არის, და ისინი, ვინც დინების წინააღმდეგ მიდიან, ყველაზე საინტერესო ადამიანები არიან კაცობრიობის ისტორიაში, მაგრამ ამერიკის პრეზიდენტები

„ცოლად ისეთ ქალს ნუ აირჩევ, რომელთანაც არ იმეგობრებდი, მამაკაცი რომ ყოფილიყო.“ ქორწინება, უპირველეს ყოვლისა, ორი ადამიანის საუბარია და თუ ცოლ-ქმარმა

ქართველები ისეთი ხალხი ვართ, რომ ბევრს შემთხვევაში თავის გრძნობას, თავის თვალებს და ყურებს როდი ვენდობით; უსათუოდ სხვამ უნდა გვიკარნახოს ის,

ძვირფასო ცოლო, ამ წერილით მსურს გითხრა, რომ სამუდამოდ გტოვებ. მე კარგ ქმრობას გიწევდი 7 წლის განმავლობაში, ბოლო ორი კვირა კი

ჩემო ძვირფასო მეგობარო ილია, შენს მიერ  ტანიასთვის მიწერილი წერილი უკვე მოვიდა. ვხედავ, თანდათან უახლოვდები დასახულ მიზანს. მსურს ორივეს მოგწეროთ – ეჭვიც

ისწავლე რაიმე ისე კარგად , რომ ყოველთვის შეგეძლოს მასზე დაყრდნობა – ეს საუკეთესო რჩევაა, რასაც მოგცემდი. ბობი გაზეთის ბიზნესს მიჰყვება