ფერმწერიდან დიქტატორამდე
მას შეეძლო, არცთუ ისე ცუდი მხატვარი გამოსულიყო, ეხატა პეიზაჟები და ნატურმორტები, პურის ფული საფოსტო მარკებისა და ღია ბარათების შექმნით ეშოვა,
მას შეეძლო, არცთუ ისე ცუდი მხატვარი გამოსულიყო, ეხატა პეიზაჟები და ნატურმორტები, პურის ფული საფოსტო მარკებისა და ღია ბარათების შექმნით ეშოვა,
მკვლევარი დენ ბიუტნერი, National Geographic-ის მხარდაჭერით, 5 წლის განმავლობაში ატარებდა გამოკვლევებს დედამიწაზე განსაკუთრებული ადგილების გამოვლენის მიზნით. გამოკვლეულ ადგილებს მან „ცისფერი
დიდი დროის მანძილზე იაპონია იზოლირებული იყო დანარჩენი მსოფლიოსგან ქვეყნის პოლიტიკური და გეოგრაფიული მახასიათებლების გამო, რაც მას უნიკალურს ხდიდა. ამავდროულად, ხშირმამიწისძვრებმა
„…ჟიულ ვერნით დაწყება ყველაფერს სჯობს. მთავარია, ჯერ მაგიდასთან დაჯდომა ისწავლოს, ფეხების ხან სკამქვეშ შეკეცვა, ხან კი – გაშლა. წიგნის გადაფურცვლა
მუსიკა სულის გამოძახილი და სულია; მათთვის, ვინც ქმნის… და მათთვისაც, ვინც ესწრაფვის ამ დიდებულებას… ნახატი, ლექსი, ნააზრევი, დახვეწილი და ღრმა,
მალე 25 წლის გავხდები. საუკუნის მეოთხედი ის ასაკია, როცა შეგიძლია მინიმუმ ერთ ადამიანს მაინც მცირეოდენი ცხოვრებისეული გამოცდილება გაუზიარო, თუმცა რამოდენიმე
წერილი ლეას დიდხანს ვიფიქრე, რა მეთქვა შენთვის. სულაც არ მინდა, ჭკუის სასწავლებელი წერილი მოგწერო. არასდროს მიყვარდა ცნობილი მამების წერილები, რომლებსაც
მშვიდად იარეთ საკუთარი გზით ხმაურსა და ქაოსში და გახსოვდეთ სამყარო, რომელიც შესაძლოა იყოს სიჩუმეში. ნუ შეიცვლებით, იცხოვრეთ დადებითი დამოკიდებულებით. თქვით
ერთ სოფელში ღარიბი ახალგაზრდა ცხოვრობდა, რომელსაც სულს იქით არაფერი გააჩნდა, ძალიან დარდობდა ასეთი ღარიბი და უქონელი რომ იყო . იფიქრა
პორტუგალიელი José Micard Teixeira-ს ეს ცხოვრებისეული აზრები ინტერნეტმა შეცდომით მერილ სტრიპს მიაწერა, რამაც მის მარტივად გავრცელებას შეუწყო ხელი: “ამ ბოლო დროს