რევაზ ინანიშვილის “ნამცეცებად გაბნეული სიკეთე”
ჩვენმა მკითხველებმა მოგვაწოდეს იდეა, რომ სტატია რეზო ინანიშვილზე გაგვეკეთებინა. რითაც ბუნებრივია, რომ დავინტერესდი. ,,ჩემი ნაწერები ნამცეცებად გაბნეული სიკეთის ამონაკვესის ცდაა’’,
ჩვენმა მკითხველებმა მოგვაწოდეს იდეა, რომ სტატია რეზო ინანიშვილზე გაგვეკეთებინა. რითაც ბუნებრივია, რომ დავინტერესდი. ,,ჩემი ნაწერები ნამცეცებად გაბნეული სიკეთის ამონაკვესის ცდაა’’,
“რისთვის?” ხშირად სვამენ ადამიანები ასეთ კითხვას, როდესაც ცხოვრებაში პრობლემები ექმნებათ და ყველაფერი ისე არ არის, როგორც ისურვებდნენ. ასეთ მომენტებში, იმედგაცრუების
როდესაც მარტო შენ, კარგი წიგნი და სიჩუმე ხართ… მარტოობა – არც ისეთი დიდი საშინელებაა ამ ქვეყანაზე, თუ მისით ტკბობა შეგიძლია!
ავირჩიეთ რადიკალიზმი და არავის გაგება აღარ შეგვიძლია… საზოგადოებრივი ტრანსპორტით მგზავრობისას ხშირად ვისმენ შემდეგ სიტყვებს: ,,დღევანდელი ახალგაზრდობა სულ სხვანაირია’’, ,,ეს თაობა
ვზივარ და ვფიქრობ, რომელია უფრო ბედნიერია: მე, რომელსაც ბავშვობაში არც iphone მქონდა, არც ipad, არც სათამაშოები ( ძაააააალიან ცოტა), არც
აშშ-ის ალიასკას შტატში დიდ თოვლში მოხვედრილი 25 წლის მერი კრანიკი და მისი ახალშობილი მგლების ხროვამ გადაარჩინა. ქალი რვა თვის ორსული
სოციალურ ქსელში თორნიკე ჩხარტიშვილი ფოტოს აქვეყნებს და საოცარ ისტორიას გვიყვება, რომელიც გუშინ ახმეტელის მეტროსთან მოხდა. “ეს გმირი თვალებიდან არ ამომდის
ჩაგვრა ანუ ე.წ. ბულინგი საკმაოდ აქტუალური პრობლემაა, განსაკუთრებით კი სკოლის მოსწავლეებისათვის. სამწუხაროა, რომ მშობლები პრობლემას მხოლოდ მაშინ ამჩნევენ, როდესაც ეს
წვიმდა. გაზაფხულის წვიმა მისველებდა მხრებს. მახსოვს, გაბრაზებული ვიყავი, მახსოვს მენატრებოდა, მაგრამ მას უკვე დიდი ხნის დავიწყებული ჰქონდა ჩემსკენ მომავალი გზა.
ყველა ჩვენგანს ერთხელ მაინც უნატრია ჰქონოდა ცვლილებების შესაძლებლობა ან ეპოვნა ადამიანი,რომელიც ხელს შეუწყობდა გამხდარიყო უკეთესი. ალბათ დიდი სიხარულით მივიღებდით ადამიანს,