“ისევ მიფრინავენ თოლიები”
მე -19 საუკუნის თურქეთში რომ მეცხოვრა , ალბათ მაშინაც ასეთივე ზღვას გადავიღებდი. ჩუმს , მონაცრისფრო-მოცისფროს , მიტოვებულსა და მდუმარეს ,
გაგრძელება
ამონარიდები ღმერთისთვის გასაგზავნი წერილებიდან – ღმერთო ძალიან მინდა პატარა,ხის სახლი გქონდეს
– ამბობენ, ღმერთს არა აქვს სახლი ღრუბლებში და რომ ის ჩვენს გულებში ცოცხლობს,ალბათ ეს ნამდვილად ასეა,მაგრამ ღმერთო, იცი როგორ მინდა
როგორ ვიპოვოთ პოზიტივი სტრესულ გარემოში?
გუშინ რთული დღე მქონდა,როგორც სამსახურში,ასევე პირად ურთიერთობებში.არ ვიცოდი,როგორ გავმკლავებოდი ამდენ პრობლემას ერთდროულად,რომ იტყვიან ნერვიულობისა და ფიქრისგან,თავი მისკდებოდა.თუმცა არაფრის შეცვლა
“სოფელი ბადებს ოცნებას”
სოფელი ბადებს ოცნებას. წასვლის და გამარჯვების სურვილს. როცა იქ ცხოვრობ, დამარცხებულად დაბადებული გგონია თავი. ვალინკის გადანაჭერი იცით? ეს არის კალოშად
რატომ არის სამყაროსათვის თითოეული ჩვენთაგანი მნიშვნელოვანი? !
წვიმს. ქრის ქარი. ასეთ ამინდში მართლაც არ მინდა ქუჩაში ყოფნა. სახლში ვრჩები.ზუსტად ისეთ ყავას ვიმზადებ, როგორსაც ჩემს საყვარელ კაფეებში ამზადებენ.მუსიკას
ფოტოები, რომლებიც გულგრილს არავის დატოვებს
ხშირად ერთი სურათის მიღმა მთელი ცხოვრება დგას — თავისი სიხარულით და უბედურებით, მიღწევებით და წარუმატებლობით, აღმასვლით და დაცემით. უცნაურია, მაგრამ
“სიცოცხლე არსებობს ახლა. ხვალ ყველაფერი პირობითია”
იცით, სიცოცხლის მნიშვნელობა ყველაზე ცხადად როდის შევიგრძენი? ან გნებავთ დროის? ან სიკვდილის? მოგიყვებით: შარშან, ნოემბრის ოცდაექვსში ექიმმა მამაჩემის პალატიდან გამიყვანა,
არასდროს შეაფასოთ ადამიანი ჩაცმულობის მიხედვით – რატომ არის სულიერი სამყარო ყველაფერზე მნიშვნელოვანი !
ადამიანები ხშირად ეუბნებიან ერთმანეთს,რომ არა აქვს მნიშვნელობა რა გაცვია,რომ სამოსი ეს უმნიშვნელო რამ არის.ამის შესახებ წერენ წიგნებში,საუბრობენ მუსიკასა და ფილმებში,მაგრამ