ცხოვრება

ის დრო მენატრება , კინჩხაში(იმერეთის , ერთ–ერთი სოფელია) ბებია–ბაბუას , რომ ავაკითხავდით და ყველა ერთად თავს მოვიყრიდით ხოლმე. ისინი თვალებში

თითოელი ჩვენგანი ყოველ დილით საკუთარი პრობლემებით თავგამოტენილები გავდივართ სახლიდან.. ქუჩაში გასულები ვერც კი ვამჩნევთ, რომ ვიბღვირებით და სხვების სახესაც ამავე

მე ვარ გოგონა გვირილისფერი… სულს სტკივა ეს ეპოქა, ეპოქა ნაცრისფერი წვიმების… დრო გარბის ისე სწრაფად, რომ მიჭირს დაწევა და ვეღარ

“ღრმა რწმენით თქმული “არა” სჯობს, “დიახ”–ს რომელიც გაუაზრებლად,ხათრის გამო, ან პრობლემის თავიდან აცილების მიზნით არის ნათქვამი” – ამბობდა მაჰათმა განდი

(1) – დაიცადე. შენ არა… ყველაფერს თვითონ ვიზავ. არ მინდა ერთი რიგითი იყოს… (2) – კარგი. როგორც გინდა. (1) – არაა

ცხოვრების ტკივილი დაკარგვაა.  ტკივილია,როდესაც საყვარელ ადამიანს კარგავ. როცა კარგავ წამებს, შესაძლებლობებს, ილუზიები გემსხვრევა და რეალობა გიცრემლებს თვალებს. როდესაც გიყვარს და

ცხოვრება შანსია, არ გაუშვა ის! ცხოვრება სილამაზეა, აღიქვი იგი! ცხოვრება ოცნებაა,განახორციელე იგი! ცხოვრება მოვალეობაა, აღასრულე იგი! ცხოვრება თამაშია,ითამაშე! ცხოვრება სიყვარულია,