მადლობა სიყვარულისთვის!
ჩვეულად ქცეული მდგომარეობა: ბურუსი…არარეალურობა და არეულობა… უსამყაროობა… შენ შენთვიის… მუსიკით შენს სამყაროში… მერე ქარს დაბრალებული ცრემლები… არ გაწუხებს ეს მდგომარეობა…მაგრამ
ჩვეულად ქცეული მდგომარეობა: ბურუსი…არარეალურობა და არეულობა… უსამყაროობა… შენ შენთვიის… მუსიკით შენს სამყაროში… მერე ქარს დაბრალებული ცრემლები… არ გაწუხებს ეს მდგომარეობა…მაგრამ
“სწავლა სიბერემდეო” და მაინც, ცხოვრება, რომ მასწავლებელია, ეგეთი ბრძენი სხვა არ მეგულება. ყველაზე დიდი “სიბრძნე სიცრუისა” ერთმა ბრძენკაცმა ბრძანა: “ისე
ცხოვრება ღირებულია – ისწავლეთ! ცხოვრება ღირებულია, რადგან ჯერ კიდევ ბევრი გვაქვს სასწავლი. ცხოვრება ღირებულია, თუ ვსწავლობთ არა მხოლოდ იმისთვის, რომ
ახლა კიდევ ერთხელ ჩავუფიქრდი, რა არის იღბალი? ვის უფრო წყალობს ბედი ან ვინ არის შედარებით უიღბლო… ყველაფერი მაინც ჩვენი განწყობის
ცხოვრებაში, არსებობს ისეთი სცენები ან წინადადებები, რომლებიც ოკეანეში მობინადრე ფოსფორისებური თევზების მსგავსად დაცურავენ მეხსიერების სიღრმეებში და ნათელს გვფენენ. მაშინ, როდესაც
– ხომ იცი, როგორ მიყვარხარ… – არ მეგონა ეს გრძნობა თუ შემოგრჩა, მაინც როგორ საზღვრავ?! – სიყვარულს საზღვრები როდი გააჩნია.
მოკვდა. დის ნაზ ხელს არ გაუსწორებია სასთუმალი; იდუმალის მწუხარებით არ შემოუხედავს ავადმყოფის ოთახში სატრფოს თვალებს; ნაცნობებს არ მოუკითხავთ; უკანასკნელ წამს
არც თუ ისე დიდი ხანია, რაც ის ვიპოვნე და მას შემდეგ მინდოდა დამეწერა, მაგრამ ცხოვრებაში პირველად აღმოვაჩინე, რომ სიტყვებს ძალა
“გორიდან გწერთ, მე-8 საჯარო სკოლის მასწავლებელი, ალბათ, ხვდებით, ქართულის. სასიამოვნო განცდა მაკავშირებს თქვენს ინტერნეტ ჟურნალთან – ჩემი მოსწავლე და დისშვილი
მას შემდეგ, რაც თქვენს საიტზე, ჩემი რამდენიმე ნაშრომი გამოქვეყნდა, ფეისბუქის მომხმარებლებმა, პირადად გამიზიარეს თავიანთი შეხედულებები ჩემი წერილების შესახებ. მთხოვეს, ისევ