შთამაგონებელი ისტორიები

ერთხელ, ახალგაზრდა,უბედური ყმაწვილი, ერთ ბრძენთან მივიდა და სთხოვა, რომ თავისი მოსაწყენი ცხოვრების შეცვლაში დახმარებოდა. ბრძენმა , ახალგაზრდას ჭიქაში მუჭა მარილის

გთავაზობთ ერთი ვეტერინარის მიერ მოყოლილ ამბავს: „როდესაც ვეტერინარი ვიყავი, უნდა გამომეკვლია ათი წლის ირლანდიური ვოლკოდავი, სახელად ბელკერი. ძაღლის მფლობელები: რონი,

მაღაზიის გამყიდველი დახლის უკან იდგა და დაბნეულად იყურებოდა ქუჩაში, როდესაც პატარა გოგონა ვიტრინას მიადგა. როცა გოგონამ დაინახა, რასაც ეძებდა, აღფრთოვანებისგან

დედაჩემს მხოლოდ ერთი თვალი ჰქონდა. მეზიზღებოდა ის…ძალიან მრცხვენოდა მის გამო. ის მოსწავლეებისა და მასწავლებლებისთვის იყო მზარეული რომ ოჯახს დახმარებოდა როგორმე.

სასწავლო წლის დასაწყისში, მეექვსე კლასის დამრიგებელი თავისი ყოფილი მეხუთეკლასელების წინ იდგა. მან გადახედა ბავშვებს და უთხრა, რომ ყველა ერთნაირად უყვარს

ყოველ ჩვენგანს აქვს ბავშვობის მოგონებების საკუთარი კომპლექტი – მხიარული, სასაცილო, გულისამაჩუყებელი, საშიში თუ სევდიანი. ბავშვობაში ხომ ფერები უფრო ნათელია, ცა

გვალვიანი ზაფხული იყო და ერთი პატარა სოფლის მცხოვრებლებს მოსავლის ბედი აწუხებდათ. ერთ კვირა დღეს თავიანთი ტაძრის მღვდელს მიმართეს რჩევისთვის. –

მე-20 საუკუნის დასაწყისში ერთმა ფეხსაცმლის მწარმოებელმა ფირმამ გასაღების ბაზრის შესასწავლად თავისი წარმომადგენელი გაგზავნა აფრიკაში. რამდენიმე კვირის შემდეგ მან სათაო ოფისში

“საუკეთესო რამ რასაც შეიძლება ცხოვრებაში დავეყრდნოთ – ერთმანეთია.”– ოდრი ჰეპბერნი ამ მშვენიერი ქალბატონის სიტყვებით მინდა დავიწყო ჩემი მორიგი სტატია, რადგან