„დიდი და პატარა მგელი“ – ამბავი მეგობრობაზე
„დიდი და პატარა მგელი“ ფრანგი ავტორის მიერ დაწერილი ზღაპარია. მწერალი ოსტატობითა და მგრძნობელობით გადმოგვცემს ამბავს, რომელიც გვაჩვევს მარტოობაზე ფიქრს, სოლიდარობას,
„დიდი და პატარა მგელი“ ფრანგი ავტორის მიერ დაწერილი ზღაპარია. მწერალი ოსტატობითა და მგრძნობელობით გადმოგვცემს ამბავს, რომელიც გვაჩვევს მარტოობაზე ფიქრს, სოლიდარობას,
მექსიკაში მცხოვრებ აცტეკების ტომში გავრცელებული ყოფილა ერთი თქმულება: დიდი ხნის წინ ტყეში ხანძარი გაჩენილა. ცეცხლი სწრაფად ვრცელდებოდა დედამიწის ზურგზე. ადამიანები
ადამიანი გარდაიცვალა და მოხვდა ღვთის სასამართლოზე. დიდი ხნის მანძილზე უყურებდა მას გაოგნებული ღმერთი და საეჭვოდ დუმდა. ვერ მოითმინა ადამიანმა და
ერთი გლახაკი კაცი მივიდოდა გზასა ზედა და ერთი ქილა ერბო ჰპოვა. აიღო ქილა, საკიდარში ჯოხი გაუყარა და მხარზე შეიდვა. დაიწყო
ერთ საღამოს ებრაელი ცოლ-ქმარი დასაძინებლად დაწვნენ. ქმარს ძალიან ეძინება, თუმცა ატყობს რომ ცოლი შფოთავს და რაღაც არ აძინებს. “რატომ ვერ
ერთხელ, ერთი ტიბეტელი ბერი შეეკითხა თავის მოსწავლეებს: – რა არის ის, რაც ყველაზე მეტად გაღიზიანებთ სხვა ადამიანებთან ურთიერთობაში? მოსწავლეები ჩაფიქრდნენ და ცოტა
იაპონიაში, დედაქალაქის მახლობლად, ერთ სოფელში, მოხუცი სამურაი ცხოვრობდა. ერთხელ, როდესაც ის საკუთარ მოსწავლეებთან გაკვეთილს ატარებდა, მასთან ახალგაზრდა მეომარი მივიდა. რომელიც,
,,რატომ დადიხარ ასე გვერდულად?’’ – ჰკითხა თავის შვილს დედა კიბორჩხალამ. ,,ყოველთვის სწორად უნდა იარო!’’ ,,დედა, მაჩვენე, როგორ ვიარო. მინდა, ვისწავლო.’’
ერთხელ, დაღლილი ჩიტი ჩამოჯდა ტოტზე დასასვენებლად. ის ტკბებოდა საკუთარი უსაფრთხოებით და თვალწინ გადაშლილი საოცარი ხედებით. ის ჟღურტულებდა და თამაშობდა სხვა
ერთ პატარა ბიჭს ძალიან კარგი და მეგობრული ურთიერთობა ჰქონდა მოხუც მეზობელთან. მაგრამ, დრო გადიოდა, გაჩნდა კოლეჯი და სხვადასხვა სახის გატაცება.