ბედნიერება

ერთხელ, ერთი პატივსაცემი მოქალაქე მივიდა მეფე სოლომონთან, რომელიც იმ დროს, ტბაში მოცურავე თევზების ყურებით ტკბებოდა, და უთხრა: – მეფეო დაბნეული

ახლა ამ დილით აივანზე ვიდექი  და ვფიქრობდი,რომ ძალიან ლამაზი და უძიროა ცა ჩემს თავზე,თუმცა იქ ვერსად ვიპოვე ანგელოზები,როგორც ჩანს ისინი,მხოლოდ

08:25 საათია, ორშაბათი. მაღვიძარა რეკავს პატი გაიღვიძე! საკუთარ თავს მოვუწოდებ ასადგომად, მაგრამ ტვინს კიდევ 5 წუთი უნდა ძილი და მერე

გავიღვიძე.დილის ნიავი შემოიჭრა ფანჯარაში და ისევ ვიგრძენი,როგორი ბედნიერი ვარ რომ შემიძლია ყოველდღე შევხვდე ღიმილიანი სახით  სამყაროს. წამოვდექი.სამზარეულოში გავფრატუნდი და ჩაიდანი

ადამიანის ბედნიერებისთვის თურმე სულ მცირე ყოფილა საჭირო.. ბედნიერი და მოსიყვარულე სახეები გარშემო, შეგრძნება რომ ვიღაცას უყვარხარ და სჭირდები..არ აქვს მნიშვნელობა

    გაწვიმდა.ფარდები გადავწიე და სულელივით ვდგავარ ფანჯარასთან  და ვუყურებ მშვენიერ წვიმას.რა ლამაზად წვიმს.რა მშვენიერია სამყარო.რა კარგია დღეს სახლში რომ  ვარ

უცნაური შეგრძნებით გამეღვიძა,- გადმოცემაც კი მიჭირს. თითქოს ამ ქვეყანას არ ვეკუთვნი, დედამიწაზე კი არა, სადღაც, სხვა განზომილებაში ვარ და რაც