ბედნიერება

“ამბობენ რომ რომაელები გულადი ხალხია, თან მათ ბევრი მეომარი ერი ემორჩილებათ. თუკი ღმერთი გამარჯვებას გვიბოძებს, რას მოგვცემს ეს ჩვენ?” –იკითხა

ცხოვრების ტკივილი დაკარგვაა.  ტკივილია,როდესაც საყვარელ ადამიანს კარგავ. როცა კარგავ წამებს, შესაძლებლობებს, ილუზიები გემსხვრევა და რეალობა გიცრემლებს თვალებს. როდესაც გიყვარს და

ნეტავ არის კი ვინმე, ვისაც არ სურს იყოს ბედნიერი? უბრალოდ გადახედეთ თქვენს ცხოვრებას, ყოველ ნაბიჯს,რომელსაც დგამთ და გადაწყვეტილებებს, რომელთაც იღებთ

1) ძლიერი წვიმის წარმოდგენა მცირე ცხოვრებისეულ დაბრკოლებასთან აკავშირებს ჩვენს ცნობიერებას. არაა აუცილებელი “წვიმის გადაღება” ინატროთ, უბრალოდ ისურვეთ “კარგი ქოლგა”. 2)

ბედნიერი??გეტყვი ახლავე…5 წლის რომ გავხდი დედამ სათამაშო თოჯინა მიყიდა,იცი რა მაგარი იყო,თავისი ტანსაცმელიც კი მოჰყვებოდა…ყველგან თან დამქონდა…მაშინ ძაან ბედნიერი ვიყავი

ერთხელ ერთი ფილოსოფიის პროფესორი უზარმაზარ,ხალხით სავსე აუდიტორიაში ატარებდა ლექციას. ლექციის შუა პერიოდში, პროფესორმა , განტვირთვის მიზნით სტუდენტებს სახალისო ისტორია უამბო.

ბედისწერამ მახარობელი გამომიგზავნა, სტუმრები უნდა გეწვიონო, ძალიან შორი მანძილიდან მობრძანდებიან : „იმედი“, „სიხარული“ და „სიყვარულიო“. პირველი იმედი შემოგესტუმრება, დიდი ხნის