ხშირად სწორედ დანაკარგი გვასწავლის საგნების დაფასებას!
ერთხელ მოლა ნასრედინმა გზაზე უბედური კაცი შენიშნა და ჰკითხა რა აწუხებდა. „არაფერი მახარებს ცხოვრებაში, ჩემო მეგობარო.“ უპასუხა კაცმა. „ქონება საკმარისად მაქვს,
ერთხელ მოლა ნასრედინმა გზაზე უბედური კაცი შენიშნა და ჰკითხა რა აწუხებდა. „არაფერი მახარებს ცხოვრებაში, ჩემო მეგობარო.“ უპასუხა კაცმა. „ქონება საკმარისად მაქვს,
არ ვიცი თუ გახსოვთ კომუნისტური ხანის ჟურნალ-გაზეთებისთვის თუ მოგიკრავთ თვალი “პროლეტარებო ყველა ქვეყნისა შეერთდით!!!” ასეთი ლოზუნგი ჰქონდა ყველა მაშინდელი პრესის
გაუთავებლად ვსაუბრობთ ბიზნესსზე, შემოსავლებზე, დამოუკიდებელ ცხოვრებაზე, სახლში – ტელევიზორი თუ ინტერნეტ საიტები, ყველა საუბრობს და გვთავაზობენ საკუთარ გამოცდილებას აყვავებულ ბიზნესებზე
დამაფიქრებელი ისტორია კეთილ გოგონაზე,რომელიც საკუთარი ოცნებების ახდენაზე უარს ერთი მნიშვნელოვანი მიზეზის გამო ამბობს, თუმცა მისი სურვილი საბოლოოდ მაინც სრულდება. ანიმაციის
“ფეხსაცმელი არ მქონდა და ბედს ვუჩიოდი, ვიდრე არ ვნახე ადამიანი, რომელსაც ფეხები არ ჰქონდა.” – ინდური ანდაზა. ხუთწუთიანი დასაფიქრებელი ფილმი
“ათასობით ერთგული მომხმარებელი გაახარა კანადურმა ბანკმა, მადლიერების კამპანიის მეშვეობით ATM – Automated Thanking Machine”; TD სერვისების მომხმარებლებმა ბანკის თანამშრომლებისგან მადლიერების
ბედნიერება თქვენს ხელშია. ვცხოვრობთ და ვერც კი ვაანალიზებთ,თუ რა შორს ვართ ჩვენი ნამდვილი პოტენციალისაგან. ხშირად ისე სწორხაზოვნად ვმოქმედებთ, თითქოსდა გიგანტური პულტი
შეწყვიტე ფიქრი იმაზე, რაც უბედურებას განიჭებს… ნუ ცდილობ, რომ სხვას რომ ჰგავდე ან ყველას მოსწონდე. ნუ გსურს, მიიქციო იმის ყურადღება, ვინც მხოლოდ
სამყაროს მარიონეტი შვილები, დიახ ეს ჩვენ ვართ მე და შენ…. რატომ ვიხლიჩებით წარსულსა და მომავალში როდესაც ვცხორობთ აწმყოში? რატომ ვხდებით
მჯერა, შემიძლია ვიპოვო ადამიანში ის, რასაც ვეძებ. თუ სიკეთეს დავუწყებ ძიებას მას აუცილებლად ვნახავ – მის თვალებში, მის გულში. და ისიც ვიცი,