ჰერმან ჰესე: უსმინეთ ხეებს ანუ სად არის ბედნიერება
როგორ შეუძლიათ იცოდნენ ამდენი და ერთ ადგილას იდგნენ? როგორ შეუძლიათ ისაუბრონ სიტყვების გარეშე და იყვნენ ერთად მაშინაც კი, როცა მარტონი
როგორ შეუძლიათ იცოდნენ ამდენი და ერთ ადგილას იდგნენ? როგორ შეუძლიათ ისაუბრონ სიტყვების გარეშე და იყვნენ ერთად მაშინაც კი, როცა მარტონი
შეუძლია ყველას დიდი წარმატების მიღწევა? რაღაცის მიღწევას ცდილობთ და არ გამოგვდით? გეუბნებიან რომ არ გაქვთ ამის ნიჭი და ტყუილად კარგავთ
“გამარჯობა! მე დათუნა ვარ, და მინდა 18 წლის შემდეგ მომხდარი ყველაზე მნიშვნელოვანი ამბები მოგიყვეთ ჩემი ცხოვრებისა: 2/07/2010 – სკოლაში საუკეთესო
ერთხელ გოგონამ მამასთან დაიჩივლა, რომ მისი ცხოვრება პრობლემებით იყო სავსე და არ იცოდა თუ როგორ ეცხოვრა ამ პრობლემებში. გოგონა როგორც
1971 წლის 12 დეკემბერს ნერუდა გავიდა სცენაზე საკუთარი სიტყვის სათქმელად: ჩემი მშობლიური ქვეყანა, სადაც მოვლენებმა წამიყვანა, უკვე თითქმის გამქრალი იყო,
დღევანდელი თანამედროვე ოჯახი ჩართულია საზოგადოებრივი ცხოვრების მრავალ სფეროში. სამწუხაროდ, ოჯახის შიდა ფსიქოლოგიურ კლიმატზე მოქმედებს როგორც პოლიტიკური,ისე სოციალურ-ეკონომიკური ფაქტორები,თავისუფალი დროის უქონლობა,მუდმივი
უფალო მასწავლე ლოცვა, რათა ვისმინო შენი ხმა და მომეცი თვალი, რომელიც შენს ნათელს ხედავს. მინდა გისმინო, რათა: მიყვარდეს და სანაცვლოდ
ამის პასუხი ისაა, რომ ცხოვრება არის ის, რაც აღწერს ამა თუ იმ ადამიანის ყოფნასა და მოღვაწეობას დედამიწაზე. შეიძლება გაგიკვირდეთ, რადგან
მსურს ვიყო თავისუფალი. არ მაწუხებდეს არაფერი, მათ შორის მონატრება….! არაჩვეულებრივი შეგრძნებაა როდესაც, უბრალოდ ბედნიერი ხარ. თითქოს ღრუბლებს მიღმა დაფრინავ და
დიდი ხნის წინ, მას სასიკვდილო დიაგნოზი დაუდგინეს. სიცოცხლის მხოლოდ ექვსი თვე დარჩენოდა. გადარჩენის შანსი ძალიან მცირე იყო. ის აცნობიერებდა, რომ